Het omgaan met iemand die een eetstoornis heeft, is vaak moeilijk voor mensen uit de naaste omgeving van die persoon. Een eetstoornis, anorexia of boulimia is toch iets onbekends voor de meeste mensen. Ook is het niet gemakkelijk te begrijpen: ´waarom eten ze niet gewoon, zo moeilijk is dat toch niet?´ of ´als je zo graag wilt afvallen, dan ga je toch sporten of wat minder eten?´ Maar dat is nu juist zo moeilijk als je leven beheerst wordt door eten, afvallen, je eigen lichaam en zelfbeeld.

Misschien ken je iemand die een eetstoornis zou kunnen hebben. Of je vindt, dat je vriend(in) wel vreemd met eten bezig is, vaak oppert ze vaak dat ze zichzelf te dik vindt, dat ze af moet vallen, dat ze weer een nieuw dieet gaat proberen. Dit kan je vreselijk gaan irriteren. Maar ook kun je knap bezorgd zijn, als je ziet dat ze steeds dunner wordt terwijl ze zichzelf dik vindt of als ze niet meer mee gaat naar leuke activiteiten omdat er eten aanwezig is. Je zou zo graag willen helpen, maar hoe doe je dat? Je hoort immers ook, dat mensen met een eetstoornis zich niet willen laten helpen.